دیابت بارداری چیست؟


دیابت بارداری نوعی دیابت است که می تواند در دوران بارداری در زنانی که قبلاً دیابت نداشته اند ایجاد شود. در این مواقع، یک هورمون ساخته شده توسط جفت مانع از استفاده موثر بدن از انسولین می شود و گلوکز به جای اینکه توسط سلول ها جذب شود در خون جمع می شود. هر ساله 2 تا 10 درصد از بارداری ها در ایالات متحده تحت تأثیر دیابت بارداری قرار می گیرند. مدیریت دیابت بارداری به شما کمک می کند تا مطمئن شوید که بارداری سالم و کودکی سالم خواهید داشت.

دیابت بارداری چگونه رخ می دهد؟

دیابت بارداری زمانی رخ می دهد که بدن شما نتواند انسولین کافی در دوران بارداری تولید کند. انسولین هورمونی است که توسط لوزالمعده شما ساخته می‌شود و مانند کلیدی عمل می‌کند تا قند خون را وارد سلول‌های بدن شما کند تا از آن به عنوان انرژی استفاده شود.

برخلاف دیابت نوع 1، دیابت بارداری ناشی از کمبود انسولین نیست، بلکه توسط هورمون های دیگری تولید می شود که در دوران بارداری تولید می شوند و می توانند اثربخشی انسولین را کاهش دهند؛ وضعیتی که به آن مقاومت به انسولین گفته می شود. علائم دیابت بارداری پس از زایمان ناپدید می شود.

همه زنان باردار در اواخر بارداری مقداری مقاومت به انسولین دارند. با این حال، برخی از زنان حتی قبل از باردار شدن هم دچار مقاومت به انسولین می شوند. این زنان ممکن است در اوایل بارداری نیاز بیشتری به انسولین داشته باشند و در نهایت مبتلا به دیابت بارداری شوند.

چه چیزی باعث دیابت بارداری می شود؟

چه چیزی باعث دیابت بارداری می شود؟

اگرچه علت دیابت بارداری هنوز به طور دقیق مشخص نیست، اما یک سری تئوری ها در مورد اینکه چرا این بیماری رخ می دهد وجود دارد که در ادامه به این تئوری ها می پردازیم؛

همانطور که می دانید، جفت مواد مغذی و آب جنین در حال رشد را تامین می کند و همچنین هورمون های مختلفی برای حفظ بارداری تولید می کند. برخی از این هورمون ها (استروژن، کورتیزول و لاکتوژن جفت انسانی) می توانند اثر مسدود کننده ای بر روی انسولین داشته باشند. این اثر ضد انسولین نامیده می شود که معمولاً در حدود 20 تا 24 هفته پس از بارداری شروع می شود.

با رشد جفت، تعداد بیشتری از این هورمون ها تولید می شود و به طبع خطر مقاومت به انسولین نیز بیشتر می شود . به طور معمول، پانکراس قادر به تولید انسولین اضافی برای غلبه بر مقاومت به انسولین است، اما زمانی که تولید انسولین برای غلبه بر اثر هورمون های جفت کافی نباشد ،دیابت بارداری ایجاد می شود .

عوامل خطر مرتبط با دیابت بارداری چیست ؟

درست است که هر زنی ممکن است در دوران بارداری به دیابت بارداری مبتلا شود و علل مشخصی برای این وضعیت هم مشخص نشده اما تحقیقات ثابت کرده اند که برخی از عوامل می توانند خطر بروز دیابت بارداری  را افزایش دهند؛ از جمله :

  • اضافه وزن یا چاقی
  • سابقه خانوادگی بیماری دیابت
  • اضافه وزن و سن بیش از ۴۵ سال
  • بیماری های قلبی، حمله قلبی یا سکته مغزی
  • فشار خون بالا و سن بیش از ۴۵ سال
  • سابقه به دنیا آوردن نوزاد قبلی با وزنی بیشتر از 4 کیلوگرم
  • کلسترول خون بالا
  • زنان با سندرم تخمدان پلی کیستیک
  • سن (زنان بالای 25 سال بیشتر از زنان زیر 25 سال در معرض خطر ابتلا به دیابت بارداری هستند)
  • نژاد (زنانی که آفریقایی-آمریکایی، سرخپوست آمریکایی، آسیایی-آمریکایی، اسپانیایی تبار یا لاتین تبار، یا ساکن جزیره اقیانوس آرام هستند در معرض خطر بیشتری هستند)
  • وضعیت پره دیابت که به عنوان اختلال تحمل گلوکز نیز شناخته می شود

دیابت بارداری چگونه تشخیص داده می شود؟

دیابت بارداری معمولاً علائم قابل توجهی ایجاد نمی کند. بهترین راه برای فهمیدن اینکه آیا قند بیش از حد در خون شما وجود دارد یا خیر، انجام آزمایش تحمل گلوکز است. این آزمایش تعیین می کند که بدن چقدر می تواند مقادیر بیشتری قند را پردازش کند. اگر قند خون اندازه‌ گیری شده در آزمایش بالاتر از حد معینی باشد، می‌تواند نشانه ‌ای از این باشد که قند به اندازه کافی توسط سلول‌های بدن جذب نمی‌ شود .

تست تحمل گلوکز بین هفته های 24 تا 28 بارداری (در سه ماهه دوم) انجام می شود. این آزمایش در دو مرحله انجام می شود :

  • تست چالش گلوکز: این اولین آزمایشی است که مشخص می کند انجام آزمایش تشخیصی درست است یا خیر. اگر نتایج این آزمایش نشان داد که سطح قند خون یک خانم بالا رفته است، لزوماً به این معنی نیست که او دیابت دارد. در این تست ، شما یک لیوان آب با 50 گرم شکر که در آن حل شده است را می نوشید. یک ساعت بعد، خون از ورید بازوی شما گرفته می شود تا سطح قند خون شما اندازه گیری شود. اگر مقدار قند خون شما کمتر از 7.5 میلی مول در لیتر باشد، نتایج طبیعی در نظر گرفته می شود و دیگر آزمایشی انجام نمی شود؛ اما اگر نتایج آزمایش چالش غیرطبیعی باشد، آزمایش تحمل گلوکز انجام می شود.
  • تست تحمل گلوکز: این تست در صورتی انجام می شود که نتایج تست چالش غیرطبیعی باشد. این تست می تواند تعیین کند که آیا دیابت بارداری دارید یا خیر که اصطلاح عامیانه آن “تست تحمل گلوکز خوراکی” نیز می باشد. برخلاف تست چالش، این تست باید با معده خالی انجام شود. به عبارت دیگر، حداقل از هشت ساعت قبل نباید چیزی بخورید. در این مدت فقط مجاز به نوشیدن آب معدنی یا آب شیر هستید. در ابتدای آزمایش، نمونه خون گرفته می شود. سپس محلول قندی حاوی 75 گرم گلوکز حل شده در 300 میلی لیتر آب به شما داده می شود تا بنوشید. حدود یک ساعت بعد، از ورید بازو نمونه خون گرفته می شود و بعد از دو ساعت دوباره نمونه خون می گیرند که اگر غیر طبیعی باشد، نشان دهنده دیابت بارداری است.

انجمن دیابت آمریکا توصیه می کند ، غربالگری دیابت نوع 2 تشخیص داده نشده را در اولین ویزیت قبل از تولد، در زنان مبتلا به عوامل خطر دیابت انجام شود. در زنان باردار که دیابت ندارند، آزمایش GDM (دیابت بارداری) باید در هفته 24 تا 28 بارداری انجام شود.

علاوه بر این، زنان مبتلا به دیابت بارداری تشخیص داده شده، باید 6 تا 12 هفته پس از زایمان به منظور ابتلا به دیابت دائم غربالگری شوند. همچنین توصیه می شود که زنان با سابقه دیابت بارداری حداقل هر سه سال یکبار تحت غربالگری مادام العمر برای ابتلا به دیابت یا پیش دیابت قرار گیرند.

ابتلا به دیابت بارداری چه خطراتی  برای مادر و نوزاد به همراه دارد؟

ابتلا به دیابت بارداری چه خطراتی  برای مادر و نوزاد به همراه دارد؟

  • پر فشاری خون: ابتلا به دیابت بارداری می تواند خطر ابتلا به فشار خون بالا در دوران بارداری را افزایش دهد.
  • ماکروزومیا: همچنین می تواند خطر داشتن یک نوزاد بزرگ را که مادر باید با سزارین به دنیا بیاورد افزایش دهد.
  • زردی: برخی از نوزادان پس از تولد دچار افت قند خون یا زردی پوست و چشم (یرقان) می شوند.
  • پلی هیدرآمنیوس: پلی هیدرآمنیوس زمانی اتفاق می افتد که مایع آمنیوتیک (مایع اطراف جنین) بیش از حد در رحم وجود داشته باشد. این موضوع می تواند باعث زایمان زودرس، مشکلاتی در وضعیت قرار گیری نوزاد در شکم مادر یا مشکلاتی در موقعیت بند ناف در هنگام تولد شود.
  • مرده زایی: ابتلا به دیابت بارداری می تواند خطر مرده زایی را بیشتر کند. تشخیص و مدیریت دقیق دیابت بارداری، می تواند این خطر را کاهش می دهد.
  • پره اکلامپسی: وضعیتی است که باعث افزایش فشار خون در دوران بارداری می شود و در صورت عدم درمان می تواند منجر به عوارض بدی بارداری شود. علائم اولیه پره اکلامپسی شامل فشار خون بالا و پروتئین در ادرار است.
  • تولد زودرس: دیابت بارداری ممکن است منجر به تولد زودرس جنین شود که در این شرایط پزشک شما تشخیص می دهد که به جای ادامه بارداری، سزارین انجام دهید. همچنین برخی از مطالعات نشان داده اند که برخی از زنان مبتلا به دیابت بارداری به طور طبیعی زایمان زودرس را تجربه می کنند. تولد زودرس می تواند منجر به مشکلات تنفسی می شود.
  • سطح قند خون شما معمولاً پس از تولد نوزاد به حالت عادی باز می گردد. با این حال، حدود 50 درصد از زنان مبتلا به دیابت بارداری به دیابت نوع 2 مبتلا می شوند. شما می توانید با کاهش وزن و رسیدن به وزن بدن سالم پس از زایمان، خطر ابتلا به دیابت را در خود کاهش دهید. 6 تا 12 هفته پس از تولد نوزاد و سپس هر 1 تا 3 سال یکبار به پزشک مراجعه کنید تا قند خون خود را آزمایش کند تا مطمئن شوید که سطح قند خون شما در حد نرمال است.

دیابت بارداری چگونه درمان می شود؟

درمان خاص برای دیابت بارداری توسط پزشک شما بر اساس موارد زیر تعیین می شود:

  • سن، سلامت کلی و سابقه پزشکی شما
  • وسعت بیماری
  • تحمل شما برای داروها، رویه ها یا درمان های خاص
  • انتظارات برای سیر بیماری
  • نظر یا ترجیح شما

تمرکز پروسه درمان در دیابت بارداری بر روی حفظ سطح گلوکز خون در محدوده طبیعی است. راهکار های درمانی ممکن است شامل موارد زیر باشد:

  • رژیم غذایی خاص
  • ورزش
  • پایش روزانه قند خون
  • تزریق انسولین

برای جلوگیری از ابتلا به دیابت بارداری چه اقداماتی انجام دهیم؟

قبل از باردار شدن، اگر اضافه وزن دارید و فعالیت بدنی منظمی دارید، ممکن است بتوانید با کاهش وزن از دیابت بارداری پیشگیری کنید. اگر در حال حاضر باردار هستید سعی نکنید وزن خود را کاهش دهید. برای اینکه کودکتان سالم باشد، باید مقداری وزن اضافه کنید – اما نه خیلی سریع. با پزشک خود در مورد میزان وزنی که باید برای بارداری سالم اضافه کنید صحبت کنید.

5 اقدام کاربردی جهت درمان دیابت بارداری:

5 اقدام کاربردی جهت درمان دیابت بارداری:

  1. وزن خود را در محدوده نرمال نگه دارید.متخصصان تغذیه می توانند در این زمینه بهترین راهکار ها را به شما ارائه دهند. باید به این نکته دقت کنید که کاهش وزن غیراصولی در دوران بارداری می تواند منجر به آسیب های جبران نا پذیری برای جنین و مادر شود؛ پس هرگز بدون مشورت با پزشک و یا کارشناسان تغذیه در این رابطه اقدامی انجام ندهید. در ادامه نکاتی جهت کنترل وزن به شما یادآور خواهیم شد:
  • شیردهی به بازگشت وزن طبیعی قبل از بارداری کمک می کند.
  • اگر شرایط به شما اجازه می دهد فعالیت بدنی منظم داشته باشید. فعالیت بدنی منظم می تواند به حفظ سطح گلوکز خون شما کمک کند. در یک مطالعه، محققان دریافتند زنانی که قبل و در طول بارداری فعالیت بدنی داشتند، خطر ابتلا به دیابت بارداری را تا حدود 70 درصد کاهش دادند. زنان حدود چهار ساعت در هفته فعالیت بدنی داشتند.
  • در دوران بارداری، پیاده روی و شنا انتخاب های خوبی هستند. سایر ورزش هایی که می توانیم به شما پیشنهاد دهیم عبارتند از دوچرخه سواری، یوگا و ایروبیک با شدت پایین.
  • پزشکان و متخصصان تغذیه می توانند به شما بگوید که چه مقدار و چند وقت یکبار فعالیت بدنی را هدف قرار دهید.
  • قند خون خود را زودتر آزمایش کنید. از پزشک خود در مورد سطح قند خون خود بپرسید تا ببینید آیا این میزان در حد نرمال است یا خیر. سه ماه قبل از بارداری قند خون خود را آزمایش کنید تا ببینید آیا در محدوده طبیعی است یا خیر.
  • سعی کنید در هر وعده غذایی مقدار خوبی فیبر مصرف کنید. سعی کنید بیشتر از میوه ها، سبزیجات، نان های سبوس دار و کراکر غلات کامل استفاده کنید
  • شیرینی ها را محدود کنید به خصوص قندهایی که از نوشیدنی ها و دسرها به دست می آیند.

چه رژیم غذایی برای مادران مبتلا به دیابت بارداری مناسب است؟

چه رژیم غذایی برای مادران مبتلا به دیابت بارداری مناسب است؟

کنترل قند خون در دوران بارداری برای سلامتی شما و جنین مهم است. نکات زیر به شما کمک می کند سطح قند خون خود را در دوران بارداری کنترل کنید. کربوهیدرات های موجود در غذا هنگام هضم به قند (که گلوکز نیز نامیده می شود) تبدیل می شوند. گلوکز برای شما و کودکتان مهم است، اما گلوکز بیش از حد در خون شما می تواند منجر به مشکلاتی شود. خوردن مقدار مناسب کربوهیدرات و انتخاب غذاهای سالم بسیار مهم است. کربوهیدرات ها در نشاسته، میوه ها، سبزیجات، شیر و ماست یافت می شوند، بنابراین این بخش های غذایی باید اندازه گیری شوند. از مصرف شیرینی ها و دسرها باید خودداری کرد زیرا ممکن است منجر به افزایش قند خون شوند.

  • 3 وعده غذایی و 2 تا 3 میان وعده در روز بخورید
  • خوردن بیش از حد مواد غذایی در یک زمان می تواند باعث افزایش بیش از حد قند خون شود. وعده های غذایی کوچکتر بخورید و میان وعده بخورید. شما در دوران بارداری نیازهای غذایی بالایی دارید و کودک شما برای تامین تغذیه متعادل به شما نیاز دارد.
  • وعده های غذایی کربوهیدراتی خود را اندازه بگیرید
  • در هر وعده غذایی، یک نشاسته انتخاب کنید. یک وعده غذای مناسب حدود 1 فنجان برنج پخته شده، دانه، رشته فرنگی یا سیب زمینی یا 2 تکه نان در هر وعده غذایی است.
  • هر روز یک لیوان شیر بخورید
  • شیر یک غذای سالم و منبع مهم کلسیم است. قند شیر به دلیل مایع بودن سریع جذب می شود. مصرف بیش از حد شیر در یک زمان می تواند منجر به افزایش قند خون شود. بهتر است در روز یک لیوان شیر حتما مصرف کنید.
  • تمام میوه ها را در یک زمان نخورید!
  • میوه ها مغذی هستند، اما چون قند طبیعی دارند، در هر وعده فقط یک عدد مصرف کنید. یک وعده میوه یک تکه کوچک میوه یا ½ میوه بزرگ یا حدود 1 فنجان میوه مخلوط است. از میوه هایی که در شربت کنسرو شده اند خودداری کنید چرا که ممکن است نا سالم و برای جنین مضر باشد. آب میوه قند بیشتری از میوه دارد و برخلاف میوه فیبری ندارد پس بهتر است سعی کنید آب میوه ننوشید.
  • فیبر بیشتری بخورید
  • نان سبوس دار، برنج قهوه ای، برنج سبوس دار، جو سبوس دار، جو، ارزن یا هر غلات کامل دیگری را امتحان کنید. حبوبات شامل نخود، عدس و هر نوع لوبیا مثل لوبیا چیتی، لوبیا قرمز، لوبیا سیاه یا گاربانزو در وعده های غذایی خود استفاده کنید. این غذاها سرشار از فیبر هستند و به پایین نگه داشتن سطح قند خون شما نسبت به زمانی که غلات تصفیه شده مانند نان سفید و برنج سفید می خورید کمک می کنند.
  • صبحانه خیلی مهم است
  • کنترل قند خون در صبح ممکن است دشوار باشد زیرا در آن زمان هورمون های بارداری بسیار قوی هستند. این هورمون‌ها می‌توانند حتی قبل از غذا خوردن باعث افزایش سطح قند خون شوند. غلات خشک، میوه ها و شیر بهترین انتخاب برای صبحانه نیستند چرا که خیلی سریع هضم می شوند و می توانند باعث افزایش سریع سطح قند خون شوند. صبحانه حاوی غلات کامل به همراه یک ترکیب پروتئینی معمولاً بهترین انتخاب است.
  • از آب میوه و نوشیدنی های شیرین خودداری کنید
  • برای تهیه یک لیوان آب میوه چند تکه میوه لازم است. آب میوه سرشار از قند طبیعی است و چون مایع است سطح قند خون را به سرعت بالا می برد. به همین دلیل از نوشابه های معمولی و نوشابه های شیرین پرهیز کنید. می توانید از نوشیدنی های رژیمی و کریستال لایت استفاده کنید.
  • مصرف شیرینی و دسر را به شدت محدود کنید
  • کیک ها، کلوچه ها، آب نبات ها و شیرینی ها سرشار از قند هستند و احتمالا سطح قند خون را بیش از حد افزایش می دهند. این غذاها اغلب حاوی مقدار زیادی چربی هستند و تغذیه بسیار کمی دارند.
  • از مواد قندی دوری کنید
  • هیچ شکر، عسل یا شربت به غذاهای خود اضافه نکنید.
  • در غذاهای بدون قند مراقب الکل های قندی باشید
  • الکل شکر اغلب برای تهیه دسرها و شربت های بدون شکر استفاده می شود. این محصولات می توانند برچسب “بدون قند” داشته باشند اما ممکن است حاوی همان مقدار کربوهیدرات باشند که نسخه های ساخته شده با شکر معمولی هستند. برای مشاهده گرم کربوهیدرات کل به برچسب مواد غذایی نگاه کنید.
  • الکل های قندی ممکن است اثر ملین داشته باشند یا باعث ایجاد گاز و نفخ شوند. نمونه‌هایی از الکل‌های قندی عبارتند از: مانیتول، مالتیتول، سوربیتول، زایلیتول، ایزومالت و هیدرولیز نشاسته هیدروژنه.
  • اکثر زنان مبتلا به دیابت بارداری به سادگی با اصلاح رژیم غذایی خود قادر به کنترل قند خون خود هستند. شما باید دستورالعمل های رژیم غذایی را تا زمان تولد کودک خود دنبال کنید. پس از زایمان، اکثر زنان می توانند عادات غذایی عادی خود را از سر بگیرند. دیابت بارداری هیچ تاثیری در شیردهی شما به فرزندتان ندارد.
  • برای حدود 30 درصد از زنان مبتلا به دیابت بارداری، رعایت رژیم غذایی برای کنترل قند خون کافی نیست و باید انسولین مصرف کنند. انسولین در دوران بارداری بی خطر است. اگر انسولین مصرف می کنید، همچنان باید رژیم غذایی تجویز شده را ادامه دهید و سطح قند خون خود را کنترل کنید.
  • پس از تولد نوزاد، قند خون شما برای اطمینان از طبیعی بودن آن بررسی می شود. خوشبختانه، دیابت بارداری تقریباً همیشه پس از تولد نوزاد از بین می رود. اگر قند خون شما به حالت عادی برنگردد، ممکن است به این معنی باشد که شما قبل از بارداری دیابت داشته اید.

مهمترین چیزی که باید به خاطر داشته باشید این است که قبل از باردار شدن مجدد، قند خون خود را چک کنید. زنانی که دیابت بارداری داشته اند در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به دیابت نوع 2 هستند. زنانی که قبل از باردار شدن دیابت داشتند، بیشتر در معرض خطر عوارض بارداری هستند. افزایش قند خون مادر در 12 هفته اول بارداری، زمانی که سیستم های اصلی اندام در حال رشد هستند، خطرات را برای جنین افزایش می دهد. زنان مبتلا به دیابت می توانند با نرمال کردن قند خون قبل از بارداری، شانس خود را برای داشتن فرزند سالم افزایش دهند.

تغذیه درمانی در دیابت بارداری چگونه انجام می شود؟

تغذیه درمانی در دیابت بارداری چگونه انجام می شود؟

اولین قدم در درمان دیابت بارداری این است که رژیم غذایی خود را اصلاح کنید تا به حفظ سطح قند خون در محدوده طبیعی کمک کنید و در عین حال رژیم غذایی سالمی داشته باشید. اکثر زنان با قند خون به خوبی کنترل شده، نوزادان سالمی را بدون هیچ عارضه ای به دنیا می آورند.

یکی از راه های حفظ سطح قند خون در محدوده طبیعی، نظارت بر میزان کربوهیدرات در رژیم غذایی است. غذاهای کربوهیدراتی هضم و به گلوکز خون (نوعی قند) تبدیل می شوند. گلوکز در خون ضروری است زیرا سوخت بدن شما و تغذیه ای است که کودک از شما دریافت می کند. با این حال، مهم است که سطح گلوکز در حد هدف باقی بماند.

کربوهیدرات ها در غذاهای زیر یافت می شوند:

  • شیر و ماست
  • میوه ها و آب میوه ها
  • برنج، غلات، غلات و پاستا
  • نان، تورتیلا، کراکر، شیرینی و رول
  • لوبیا خشک، نخود و عدس خرد شده
  • سیب زمینی، ذرت، سیب زمینی، نخود فرنگی و کدو حلوایی زمستانه
  • شیرینی ها و دسرها مانند شکر، عسل، شربت ها، شیرینی ها، کلوچه ها، نوشابه و آب نبات نیز معمولاً دارای مقادیر زیادی کربوهیدرات هستند.

کربوهیدرات ها در غذاها بر حسب واحدهایی به نام گرم اندازه گیری می شوند. با خواندن برچسب های مواد غذایی و یادگیری لیست های مبادله می توانید تعداد کربوهیدرات ها را در غذاها بشمارید. دو بخش مهم از اطلاعات روی برچسب غذا برای یک رژیم غذایی کنترل شده با کربوهیدرات، اندازه وعده و گرم کربوهیدرات کل در هر وعده است.

مهم است که با یک متخصص تغذیه برای ارزیابی رژیم غذایی خود ملاقات کنید. متخصص تغذیه میزان کربوهیدرات مورد نیاز شما را در وعده های غذایی و میان وعده ها محاسبه می کند. هر رژیم غذایی که برای شما توصیه می شود، باید متناسب با نیازهای شما طراحی شده باشد. همچنین نحوه شمارش کربوهیدرات ها به شما آموزش داده خواهد شد.

رژیم غذایی سالم برای بیماران دیابتی چیست؟

رژیم غذایی سالم برای بیماران دیابتی چیست؟

تغذیه سالم برای بیماران دیابتی در واقع با رژیم غذایی سالمی که برای سایر افراد توصیه می شود، یکسان است.

غذاهای توصیه شده در یک رژیم غذایی سالم عبارتند از:

  •  غلات پر فیبر شامل غالت سبوس دارمخصوص صبحانه، نان سبوس دار یا نان حاوی غلات، نان سبوس دار لبنانی، نان pitta ، پاستای سبوس دار و برنج برشته، نان یا chapatis (نوعی نان که با آرد سبوس دار تهیه شده است)
  • دو وعده میوه و پنج یا بیشتر ازپنج وعده سبزیجات در هر روز بخورید
  • حبوبات مانند لوبیای پخته، لوبیای چشم بلبلی، لوبیا سفید و لوبیا قرمز ، نخود و مواد غذایی تهیه شده از نخود) حموس و فلافل) ، لوبیای خشک و عدس
  • روزانه یک تا دو وعده گوشت بدون چربی ، ماهی، مرغ بدون پوست و یا جایگزین آن استفاده کنید. غذاهای جایگزین عبارتند از حبوبات، سویا، تخم مرغ، آجیل و انواع غلات
  • غذاهای لبنی مانند شیر ، پنیر و ماست، که باید برای همه افراد بالای دو سال کم چرب یا بدون چربی باشد. محصولات سویای غنی شده با کلسیم جایگزین خوبی برای کسانی که نمی توانند لبنیات را مصرف کنند، می باشد
  • انواع چربی ها به ویژه چربی اشباع شده مثل کره، خامه، پنیر سفید فتا، روغن حیوانی، گوشت های چرب و پوست مرغ، شیر نارگیل / خامه آن ، ماست چکیده ( لبنه) و سس مایونز را از رژیم غذایی خود حذف کنید
  • میزان مصرف چربی را به حد کم تا متوسط تقلیل دهید
  • از اضافه کردن نمک به غذا خود داری کنید. غذاهای بی نمک یا کم نمک مثل آجیل بی نمک مصرف کنید غذاهای شور مانند ترشی سبزیجات ، زیتون، پنیر سفید فتا و گوشت های فرآیند شده را محدود کنید
  • شکر را در حد متوسط و متعادل مصرف نمائید و ازغذاهای سرشار ازقند اضافه شده مثل عسل، مربا، انواع نوشابه ها، و شیرینی جات اجتناب کرده و یا مصرف آنها را به حداقل برسانید. از ریختن بیش از ۳ قاشق چای خوری شکر در چای خود داری کنید
  • مقدار زیادی آب بنوشید
  • اگر الکل مصرف می کنید، مقدار مصرف خود را به ۲ نوشابه الکلی معمولی (استاندارد) درروز محدود کنید. اگر تصمیم بگیرید در هر هفته یک یا چند روز اصلا الکل مصرف نکنید، بسیار عالی است.

شاخص قند خون(GI):

همه غذاهای کربوهیدرات دار پس از شکسته شدن به شکل گلوکز در می آیند . برخی ازکربوهیدرات ها سریع شکسته شده و به گلوکز تبدیل خواهند شد و برخی به آرامی شکسته می شوند. شاخص قند خون GI )) یک راه برای اندازه گیری سرعت تأثیر مواد غذایی کربوهیدراتی بر میزان گلوکز خون می باشد. غذا های دارای شاخص قند پائین، قند خون را بصورت کند و تدریجی افزایش می دهند.

اگر تغذیه افراد مبتلا به دیابت عمدتا شامل غذاهایی با شاخص قند خون پائین باشد، میانگین سطح گلوکز(قند) وچربی خون آن ها کاهش یافته و میزان کلسترول خوب (لیپوپروتئین با چگالی بالا) در بدن آنها بالا می رود. همچنین این غذا ها در شما احساس سیری بیشتری ایجاد می کنند که این می تواند خود به کنترل وزن شما کمک کند. با این حال بسیار مهم است که هرگز بیش از اندازه غذا مصرف نکنید.

چنین نیست که همه غذاهای دارای شاخص قند خون پائین سالم باشند. باید دقت داشته باشید غذاهایی را مصرف کنید که در لیست غذا های سالم توصیه شده که قبلا ذکر شد قرار داشته باشند. سعی کنید بیشتر غذای با فیبربالا ، چربی کم و شاخص قند خون پایین بخورید . برای شروع بهتر است یک نوع غذا با شاخص قند خون پائین را در هر وعده غذائی بگنجانید. برخی از غذاهای سالم دارای شاخص قند خون پایین شامل پاستا، حبوبات (لوبیا خشک، نخود فرنگی خشک شده، عدس، لوبیا قرمز، لوبیا چشم بلبلی ولوبیا سفید)، حموس کم چربی، ذرت شیرین، شیر و ماست کم چربی، بیشترمیوه ها و بسیاری از نان های دانه دار و سبوس دار دارای فیبر بالا می باشند. برنج معمولا غذائی است که دارای شاخص قند خون بالا است. با این حال ، برخی از انواع برنج هستند که دارای شاخص قند خون پایین هستند. این ها شامل برنج باسماتی Basmati )) و برنج (Doongara )می باشند.

در مورد قند چی؟

قند هم یک کربوهیدرات است. خوردن مقدار کمی قند در روز تاثیر بدی بر دیابت شما نخواهد گذاشت، به عنوان مثال ۲-۱ قاشق چای خوری شکر در فنجان چای و یا یک لایه نازک مربا روی نان تست مشکلی به وجود نمی آورد.  برخی از غذا هایی که حاوی قند هستند نیز غذا های سالم هستند. برای مثال میوه و شیر به طور طبیعی حاوی قند هستند. دیگر غذاهای سالم نیز مقدار کمی قند اضافه شده دارند ( به عنوان مثال برخی از غلات صبحانه ی با فیبر بالا و ماست). از آنجا که ما می دانیم این غذاها برای ما خوب هستند، می توانیم آنها را در رژیم غذایی خود وارد کنیم.

با این حال خوردن یا نوشیدن مقادیر زیادی از مواد غذایی که قند بسیار بالا دارند ( به عنوان مثال نوشابه ها، آب میوه و کوکتل میوه، میوه های خشک و شیرینی ها)، می تواند سطح گلوکز خون شما را بیش از حد بالا ببرد. علاوه بر این، بسیاری از شیرینی های سنتی ایرانی، کلوچه ها و بیسکویت ها دارای قند و چربی بسیار بالا هستند. این شیرینی ها باعث اضافه وزن شما نیز می شوند. بهتر است این نوع غذاها به مقدار کم و فقط در جشن ها یا مناسبت های خاص خورده شوند.  به جای استفاده از انواع متداول نوشابه، نوشیدنی های رژیمی و شربت های میوه ای را مصرف کنید.

اگر لازم است از شکر درغذا یا شیرینی خود استفاده کنید، به این نکته بیندیشید که با خوردن این غذا چقدر شکر وارد بدن شما می شود. اگر در دستور تهیه آن غذا مقدار زیادی شکروجود دارد و شما می خواهید مقدارزیادی از آن غذا را مصرف نمائید، سعی کنید از شکر کمتری در آن غذا استفاده کنید، یا مقدارکمتری از آن غذا بخورید، يا مقداری از شکر لازم در تهیه آن را با شیرین کننده ها ی مناسب جایگزین کنید. سعی کنید دستور العمل های غذایی را انتخاب کنید که در آنها چربی کمتر (خصوصا چربی اشباع شده) و فیبر بیشری استفاده شده است.

 

بدون نظر

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *